Styl Japandi

Nazwa stylu japandi powstała z połączenia dwóch wyrazów: japan oraz scandi. Możemy zaobserwować w nim doskonale wyważone połączenie minimalizmu rodem z Kraju Kwitnącej Wiśni i przytulności oraz funkcjonalności, z których słyną skandynawskie przestrzenie. Japandi występuje przeciwko wszechobecnemu konsumpcjonizmowi, nadmiarowi bodźców i staje po stronie eleganckiego umiaru. Japandi ceni sobie odwołania do natury, a za wysoką wartość uznaje harmonię. Osiągnięciu takiego efektu sprzyjają m.in. nieprzeładowane przedmiotami pokoje, wypełnione meblami o prostych formach. Jedno jest pewne: styl japandi kreuje w mieszkaniu krainę łagodności, w której odpoczynek staje się oczywistością. Pomimo dużej odległości geograficznej pomiędzy Japonią i Skandynawią, styl japandi z powodzeniem stał się wspólnym mianownikiem dwóch estetyk.

W przestrzeniach japandi, niczym we wnętrzarskim zwierciadle, odbija się japońskie podejście do designu. Mowa o wabi–sabi, czyli szukaniu piękna w przedmiotach, które są dalekie od perfekcji. Sedno tej filozofii widzimy już w samej nazwie, ponieważ „wabi” oznacza piękno, natomiast „sabi” odnosi się do upływu czasu, który zmienia rzeczy zwyczajne w ponadczasowe. Estetyka wabi–sabi uczy szacunku do przemijania. Wabi–sabi przeszło długą drogę od bycia częścią japońskiej filozofii do wnętrzarskiego trendu. Nic więc dziwnego, że pomieszczenia urządzone w stylu wabi–sabi i japandi są do siebie zbliżone. Łączy je zamiłowanie do różnorodnych tekstur, zaokrąglonych linii i naturalnych tworzyw. Wnętrza w stylu wabi–sabi – w przeciwieństwie do japandi – są jednak dużo ciemniejsze.

Kiedy wchodzimy do mieszkania w stylu japandi, jako pierwsze w oczy rzuca się porządek. To zasługa umiaru w dobieraniu mebli. Wrażenie przestronności potęgują oszczędne w formie meble, które znajdują się nisko nad ziemią – symboliczne połączenie człowieka z ziemią. W japandi przeważa funkcjonalność, ład i minimalizm. W salonie czy sypialni japandi odnajdujemy niewielką liczbę mocniejszych akcentów – jeden, maksymalnie dwa. W takich wnętrzach utrzymanie codziennego ładu jest bardzo proste.

Zachwyt naturą w stylu japandi jest widoczny także w doborze materiałów. Elementy wyposażenia, zaczynając do podłóg, a kończąc na ceramice i lampach, są produkowane z naturalnych tworzyw, a dodatkowo często ręcznie wykonane. Prym wiedzie surowe drewno: sosna, akacja, buk, jesion czy dąb oraz modrzew. Mieszane – jasne i ciemne – drewno gości w stylu japandi jako:
 ● ogromne płaszczyzny na ścianach;
 ● meble;
 ● ramy bardzo wysokich drzwi przesuwnych wypełnionych papierem ryżowym (spójnych z japońską estetyką) oraz parawanów.

W pomieszczeniach urządzonych w duchu japandi pojawiają się też: rattan, juta, len, sizal, bawełna i ceramika oraz kamień. Wnętrza, łączące w sobie skandynawskie i japońskie wpływy, bywają „doprawiane” niewielką ilością betonu – jako okładziny ściennej – i skórzanymi dywanami. Z kolei subtelne dodatki w wazonach i doniczkach z gliny czy terakoty (np. trawa pampasowa) budują atmosferę zen – spokojnej kontemplacji.

Wiemy już jakie materiały odnajdą się najlepiej we wnętrzach w stylu japandi. Czas na nieodłączny element każdego pomieszczenia – meble. Muszą być one wygodne, niskie i jak najprostsze. Doskonałym przykładem będzie sypialnia w stylu japandi. Design tego pomieszczenia w dużej mierze opiera się na materacu do spania, leżącym bezpośrednio na ziemi lub na bardzo niskiej ramie. To nawiązanie do futonu – japońskiego posłania. Innym meblem, który doskonale wpasuje się w wystrój jadalni w stylu japandi będzie stół z jasnego, surowego drewna obwiedziony czarną ramą, któremu towarzyszą drewniane krzesła o czarnych nóżkach. Niski, ażurowy stolik kawowy z wiklinową podstawą oraz miękka sofa o zaokrąglonych krawędziach to również kwintesencja japandi.

Inną ważną zasadą podczas urządzania domu japandi jest skupienie się na teksturach zamiast przywiązania do wzorów. To wyraźne faktury pełnią najważniejszą rolę dekoracyjną, natomiast liczne desenie tylko zepsułyby odbiór całości. Lekko chropowata ceramika, tkany dywan czy kamienna misa w zupełności wystarczą. Unikajmy wyrazistych klamek i uchwytów do mebli, a łaskawym okiem spójrzmy na zabudowane szafki – to ciekawe powierzchnie mają tu grać pierwsze skrzypce.

Aranżując pomieszczenie w stylu japandi warto kierować się też zasadą symetrii. Jeśli na środku salonu stanie kanapa, trzeba „otoczyć” ją fotelami – po jednej i drugiej stronie mebla. Jeżeli wśród niewielu dodatków japandi zauważymy kilka grafik, również warto zawiesić je na ścianie w symetryczny sposób. Nie przesadzajmy jednak – celowa pustka, np. na ścianach, jest w nurcie japandi bardzo na miejscu. Wybieranie tylko potrzebnych elementów wyposażenia będzie prawdziwą sztuką.

Charakterystyczne dla wnętrz japandi jest to, że jako tło i baza występuje – często złamana – biel. Styl japandi wyróżnia się organiczną i neutralną paletą barw:
 ● beżami;
 ● ziemistymi szarościami;
 ● jasnymi i ciemnymi brązami – zwykle w postaci drewna;
 ● czernią – w roli akcentów, które ożywiają wystrój (grafiki na ścianach, oświetlenie);
 ● przygaszoną zielenią – w formie roślin doniczkowych m.in. paproci i drzewek bonsai.

Dzięki spokojnej, raczej monochromatycznej kolorystyce oraz wyraźnym teksturom i fakturom wnętrze japandi pozostaje zniuansowane, ale nadal harmonijne i ciekawe w swojej prostocie. Odrobina czerwieni i żółci – w przygaszonym wydaniu – także nie zaszkodzi.

Salon, kuchnia czy sypialnia w stylu japandi powinny być przestronne, a liczba rzeczy ograniczona do minimum. Dlatego też ważne jest właściwy dobór drobiazgów. Lampa z papierowym kloszem (wpływy japońskie) i metalowa lampa stojąca (tendencje skandynawskie) są nie tylko funkcjonalne, ale i dekoracyjne w oszczędny sposób. Oświetlenie w stylu japandi ma za zadanie budować nastrój! Jakie inne dekoracje i dodatki mogą się znaleźć we wnętrzu japandi? Są to m.in.:

 ● latarenka ustawiona w kącie na podłodze;
 ● pojedynczy kwiat w ceramicznym wazonie;
 ● ceramiczne naczynia i żeliwny imbryk na drewnianej tacy – zaproszenie do popołudniowej herbaty;
 ● wiklinowe kosze;
 ● wysmakowane grafiki na ścianie, koniecznie w czarnych ramach;
 ● poduszki ozdobione japońskimi symbolami;
 ● jednobarwny dywan np. z sizalu;
 ● bezramowe lustra o organicznej formie.

Pamiętajmy, że dekoracje nie muszą być idealne. Najlepiej, by starzały się wraz z nami i całym mieszkaniem. Wiele o tym podejściu mówi kintsugi – japońska sztuka naprawiania ceramicznych naczyń za pomocą laki z domieszką złota lub srebra. Finalnie naczynie, za sprawą złotych „żyłek”, zyskuje większą wartość niż miało wcześniej.

Podczas aranżowania wnętrza marzeń, warto przystanąć na chwilę przy kwestii doboru właściwych dekorów meblowych. Jak już ustaliliśmy, styl japandi lubi zarówno ciemne, jak i jasne drewno, a przy tym stawia na wyraziste usłojenie. Z wnętrzami japandi idealnie współgrają następujące dekory:
 ● PU1507 Kość Słoniowa – perfekcyjna baza dla kolorów ziemi;
 ● PD3049 Dąb Wilton Biały – delikatna natura, subtelny bielony charakter; zestawiona z betonem kreuje wnętrza w nordyckim stylu;
 ● PD3018 Dąb Lindberg – stonowany wzór wspaniale gra z szarościami.

Do sypialni, łazienki i salonu japandi pasują też dekory Soft z kolekcji MoodStories – sprawdzą się one we wnętrzach lekkich optycznie, harmonijnych, urządzonych w beżach i szarościach oraz ceniących łagodnie usłojone drewno. Wypisz–wymaluj, styl japandi!